Kül Rengi Yalnızlığımda Biçtim Kefenimi
Tozpembe hayallerimdin sana tutsak yüreğimde
Ne şiirler pay ettim gözlerine Ne zemheri geceleri alt ettim senin için Ama hep gidişin içindi şiirlerim Ve aşk kokan yamaçlarında Senin için düşerdi Açık mavi düşlerim... Yüreğimde en ücra yere gark ettim gözlerini Utana sıkıla şiirler yazdım adına Kül rengi yalnızlığımda biçtim kendi kefenimi Karanlıktı ufkun Bir türlü göremedim gözlerini Gözyaşlarım ıslandı gönül bulutundan Sen fark etmedin belki Ama mum ışığında kuruttum yüreğimin nemini... Saba rüzgarlarına ısmarladım nefesini Soluksuz kalışlarımın sebebine Hangi kapıyı çaldıysam Birbiri ardınca şarkılar dizilmiş ’hüzzam’... Ne yanık türkülere kaldı şevkim Ne de şiirlerimde seni anlatır oldu şefkatim... Doğmaz oldu güneş şehla bakışlarından Her yerde sensizliğin acı hissi tüter Yansam da ben aşkın od’undan Bir mum ışığında bitti Yüreğime nakşeylediğim Yosun gözlerinin Islak devri... Ve yokluğunda bir gün Güne doğmayan güneşle yankılandı Bağrımdan kopan feryadım Sanaydı öfkem Ve sensizliğeydi gözyaşlarım Her şeyin yokluğuna bir adım kala Senin için söylendi hep bir ağızdan şarkılarım... Elveda Yüreğimden kalma son damla, ...Son aşk, ....Son umut ........Elveda...... |