CAN HÂLESİNihan saklar içinde, olur tecelli gaip Akıl ermez ki gize, idrakler acze sahip Dertler zamanı eler, zevk; tozuna karışır Beklenen nazarında, o ilkyaz telâşesi Ayaz; kar’a müptelâ, kışa da bu yakışır Çalar acı ıslıkla, ömrün son terânesi Dolsun gecenin nûru, kalksın şu zebil perde Solsun matemin rengi, meşke doysun şer yerde Göğün al etekleri, güç demine hazırdır Örter kara duvağı, gam renkli şelâlesi Akar akar durmadan, gerçek neden nazırdır ? Hazin râmsa ağırdır, kaldırmaz can hâlesi Sussun feleğin sur’u, deva şu müşkül derde Essin dileğin fer’i, kalmasın efkâr serde Hak bir lahza lûtfuyla, selâmete erdirse Berceste saadeti, kerâmete serdirse Şükran AY |