BİR KIŞ GÜNÜ
Yanlızdım odanda bir kış günü
Sarmıştı hazin sükut,duvarı. Haydi yavrum üfle düdügünü, Uzandı ruhumun karanlıkları. Yanlız dışarı rüzgar uğultusu, Uyarır bazen beni hayaden. çırpanan ağaçların kaygısı, Büyüklenir,gitmez kalbimden. Kapıyı açarken baktım geceye, Soğuktan kıvranırdı bir kedi. Yağmur dahi vuruyordu pencereye, Duygusal gönlüm ürperiverdi. Düşündüm kimsesizler bu kedi gibi, Uğultusunu verdigi o ninniyle, Şu anda beklerler bir duvar gibi Belkide aç çıplak yavrusu ile. 7. 01.1958 Kızıldere Köyü/OSMANİYE |
Bu güzel şiiri ve çok değerli şairini yürekten kutlarım...aeo