DİL YARASI
Dökülür yürekten kum taneleri inciden
Zaman dilimlerinde kurulur zembereği İnsaf beklenir elbet üfürükçü cinciden Sonra çalar durmadan acizin dümbeleği Yürek dil mahseninde ağı döker balından Şerbet karışır söze oynar kalem dalından Öyle yarıklar açar merhem sürer yaraya Ferman Padişahındır dilden kaçar kemiği İnsan fani bir kuldur ölüm girer sıraya Dostluklara sarılır yarin ipek gömleği Vicdan hangi yaranın kabuğunu yaracak Eller ibadetini gökkubbede saracak Yalnız insan alışır kendisiyle hoşbeşe Duvarlar aydınlatmaz küflenmiş geceyi Elde sinek altılı yek beklerden dübeşe Boşa boğum yırtılır dilden düşer heceyi Artık avuntu değil içilen bir fincan kahve Hayat acımasızdır vurur hükmüyle darbe Gayya kuyusundan çeker Yusuf zemzemi Badeleri süzülür çölde susuz Musaya Kainatı yaratan yüce rabbim her demi Firavunun zehiri kafi gelmez İsaya Dil yarası ağırdır kaldıramaz her fani Ucu ölüm fermanı kurulur hak divanı 06.01.2010 |
Badeleri süzülür çölde susuz Musaya
Kainatı yaratan yüce rabbim her demi
Firavunun zehiri kafi gelmez İsaya
Dil yarası ağırdır kaldıramaz her fani
Ucu ölüm fermanı kurulur hak divanı
TEBRİKLER İLGİ ÇEKİCİ BİR ŞİİRDİ