AKŞAMLAR
bir başka olur akşamlarım
yenik düşerim hüznün gazabına sırtını döner el gibi ömrümün son demi vakit akşamdır aklım fikrim karışık bu günde seni getirmedi ne son tren nede son gemi karanlığın içinde uyur sarı gülüm bir şeyler fısıldar papatyam tedirginlik hançer vurur cesaretime sağır duyar kör görür sahipsizliğimi alev, alev tutuşur üşür yüreğim kâbusum olur bu akşamlar gök kubbede dert düşer cefası bana sefası kime umutlarıma bez bağlarım çiseleyen hayallerimin gölgesinde bir kaç yıldız kayar karanlığın orta yerine sensizliğe bürünür yer gök söner sevdamın feneri çaresizlik kelepçedir bağlar kolumu bileğimi sıkan kimsesizlik acıtır canımı kâbusum olur bu akşamlar hey paran parça düşlerimin katili nice uykusuz geceler payıma düşen hasretlik varlığım güman’dır herkes benden habersiz şemsiye tutan sensizliğin yağmurunda ıslanırım bulunmaz bir çıkar yol, yok umut talihsizlik girdabı başımda kara bulut sızlar biçare ömrüm saatler saniyeler sayar kâbusum olur bu akşamlar ayaz düşer sokağa gün ışığına direnir gecem ömrümde bir kaç ilmek daha söker alır beni benden yamalı sevdan dokunurum zülfün teline sızlar ciğerimin sağ alt köşesi kâbusum olur bu akşamlar düşlerimin sultanı son nefesimde suyum soframda katığım, ekmeğim, aşım gülen yüzüm, ağrıyan başım bilir misin ? kör olası bu gecelerde kaç kez tespihe dizdim saydım seni ben ve sen diyerek eksik çıkan hep sen oldun aldın gözlerini benden tutunacak dal mı koydun yokluğun el sallar her gün batımında küllenen yaram kanar başıma çöker, boğazımı sıkar akılsızlığım yer bitirir beni ne yaram diner nede getirir seni yanar ciğerimin sağ alt köşesi kâbusum olur bu akşamlar... bu akşamlar bitmeyen bu akşamlar Azimet ışık Kumbaba şile İstanbul not: yorumuyla şiirime anlam katan Hasan DAĞ kardeşime saygım çokcadır |