BAHARDA SEN YOKTU N
Bülbüller yanık öter yarınları sana,
Hem dem olmuş doğa çiçeklerde adın yok. Nasıl bu bahar sensiz tadı yok, Yüreklere dadanmış bu uğultuda sesin yok. Nazlı çimenlere basarım renk renk, Misk kokular sürmüş doğaya güller, Güneşin berraklığında süzülen havan yok. Gözüme ilişen dünyamda cismin yok. Seslerin zarafetinde her dolunay, Gök masmavi, yeryüzü yeşillik, bu baharı sensiz geçirmek mi olur? içimi dolduran neşende sesin yok. bilmem kaç bahar geçecek böyle, uzun değil pek yakındır sana gelmem, gülüşünle şenlenen eski baharlar yok, yenileri bir başka hüzün mevsiminde… ufkumu dolduran gökyüzü masmavi, hüsrana uğramış alnımdaki alın yazı, beraberinde götürdün sevinci hazzı, şimdi gülmek eğlenmek bile bana acı. yolumun ardında ölümlü gerçek, her an beni tuzakta bekler, ne zaman düşerim bende bilmem, ama yakındır sana gelmem… kuşlar kanat açmış, bahara bakar… baharda söylenecek şarkıda adın yok. güz gülleri bambaşka yaprağında tenin yok. baharı şenlendiren dudağımda şarkın yok… |