SİMİTÇİ ÇOCUK
Bir simitçi çocuk,
Daha yedi yaşında, Soğuktan minik kulakları, Kıpkırmızı olmuş, Kolunda kocaman bir simit sepeti, Yağmur altında koşuyor, Gözyaşları yağmurla karışık. Yüreği ıslanmış, Elleri üşümüş, Sesi kısılmışta Mor dudakların arasından, İnce titrek bir ses bağırıyor. “Taze simit var” Ayağındaki lastik ayakkabı, Delinmiş. Islanıyor yamalı çorapları, Üşüyor ayakları. Bir kelebek gibi şaşkın, Uçuyor. Sıcak düşlere doğru, Bir umut almış da, Uykusuz gözlerine sürüyor. Bir sevda bulmuş da Yüreğine bastırıyor. Cebinde birkaç kuruş bozuk para, Sepetinde sıcacık simitler. Koşturuyor yokuş yolda. Duyulur duyulmaz ince bir sesle, Hala bağırıyor, “Simitlerim taze.” onur sancak |