Hoşça Kal Gülüm…
Alışkın değilim gülüm böyle sevmelere
İçimdeki yangın söneli bin asır oldu Artık ne seni sever bu deli yürek, ne kendini Hoşça kal gülüm, savurma kalan küllerimi… Korkuyordum, gece çalan saçlarına dokunmaya Korkuyordum, gül misali ellerinden tutmaya Korkuyordum, orman gözlerinde kaybolmaya Hoşça kal gülüm, çalma yarım kalan aklımı… Biliyorum, hiç sevilmedi bu garip yüreğim Hep sevdi, hep yandı, hep kanadı Her kalp atışta yitik sevdam büyür içimde Hoşça kal gülüm, kısık sesim olma benim… Artık, Saçlarını tel tel koparıp başucuma koymayacağım Sen kokan ne varsa, giderken bıraktığın Artık ellerime, yüzüme, gözlerime sürmeyeceğim Hoşça kal gülüm, bırak hasret kokayım… Şimdi! Topla saçlarına döktüğüm binlerce yıldızı Artık yakamozunda değilim senin Korkma, Korkma düşmem gözlerinin denizine Hoşça kal gülüm… Hoşça kal... Bitsin artık her ne koyduysan adını… |