elfida
elfida
of of birikmiş kederlerimi ateşlere kor edip giden sevgili yarım sevişleri kapıma bırakıp giden sevgili hala aşığım sana esmer hüzünler dolar semaya griyi sırtlarında taşıyan bulutlarda, deniz sakinliğini kaybeder, ağaçlar hırçınlaşır, son gemi demirler limana, ve dökülür gülmeyi unutmuş yüzler, sandık lekesi ayrılıklara... sancılı sevişmeler yaşar yüreğim, ölümse ölüm sevdalıdan kalan var mı gerisi, ne çok bakıp ağladım aynalara bakıp, ne çok kürek çektim sessizliğin kuytularına, mavi yeşili terk ettiğinde sevmişim neyleyim... bir ateş böceği kıvılcımıydı selamım sana gecede, ve dökülürdü kandillerinden yıldızların bad-ı sabahları, kaybolur vuslat yine her yer gurbet kokar, sınırları mayınlı izbe kaçamak aşklar dolar hududa, yargılanır aşkımız bir mürekkebin siyahında, bekle dedi sevgili avuçlarıma nasırları bırakarak, kırmızıya boyanır arzuhallerim , kanayan gözlerimde, bir tufan ki her yer kar boran, ne sevdaları eritip bağrında sağutan deniz kızı elfidam, bir şark edasında vurulur yüzün kıyıma, yine her nefes sen yine her muştu sen.... çekmeceden dökülemler selçuk bozdağ/2009’a son şiir gaziantep |
siiriniz cok güzeldi Sair dost .
hayranlikla okudum...
sevgimle .........