DENİZE DÜŞER GECE
DENİZE DÜŞER GECE
bahçeler simsiyah kırılan aynalardan içimi güldürmüyor kuşlar bir ipe dizilmiş . amaçsız geziyorum solgun duruyor günün aydınlığı uzakta bir bulut özlem taşıyor. senin ellerin, servilerin yalnızlığı. bir ikindi sonrası gözlerinden yakalandığım. ince bir yağmur böyledir İstanbul güneşli yaz gün boyu insan taşır keskin çığlıklı bir vapur. ve, kara bir denize düşerim gece olur … Mustafa kaya 07.06.2006 / polenezköy |