TOZLU SOKAĞIN GECESİGeceleri bir başkadır bu tozlu sokağın, Hafif bir rüzgar yaprakları hışırdatır, Bir hüzün çöker bazı geceler, Davul zurna sesleri çınlatır ara sıra, Naralar gelir uzaklardan, Bir sarhoş yalpalayarak yürür, Ardından bekçinin kuvvetli düdük sesi duyulur, Birkaç delikanlı, birikir taş duvarın dibinde, Sarışın, esmer, kumral kızdan söz ederler, Bıyık burkarlar ara sıra, Derken bozacı geçer, Uzun uzun bağırır, “Boza var boza”, Sarı ve misafir gelir ara sıra, Kadının, Şen kahkahaları çınlatır geceyi, Mavi evin ışığı saat on dedimi söner, Evin beyi erken kalkar sabahları, Ne de olsa yorulur akşama dek, Yeşil evde oniki demeden yatılmaz, Müzik dinler üniversiteli oğlan, Ara sıra kendi de söyler dertli dertli, Gurbet kokar türküleri, Sarmaşıklar sarkar camından mor evin, Siyah kedi pencerenin kenarında uyur her akşam, İşaret verir sarı kız pembe evin balkonundan, Derken bir mendil atar, uzun boylu oğlana, Sevinçle koşar alır mendili oğlan, Çomar uzun uzadıya havlar, Sevda kokar burcu burcu bu sokak, Hayat vardır her evde, Ve ışıkları söner teker teker, Her evin, Bir acı kaplar geceyi. ONUR SANCAK |