KÖYÜMÜ ÖZLEDİM
KÖYÜMÜ ÖZLEDİM
Çekilmiyor şu gurbetin çilesi, Yemyeşil şirin köyümü özledim. Oldum âdetâ gurbetin kölesi, Özgürce gezip tozmayı özledim. Cıvıl cıvıl serçelerin uçtuğu, Derelerin gümbür gümbür çoştuğu, Mis gibi çiçeklerin kokuştuğu, Cennete benzer köyümü özledim. Sessiz sâkin yoktur hiç gürültüsü, Yemyeşil halı gibidir örtüsü, Yurdun en nâdide ziyneti süsü, Her şeye bedel köyümü özledim. Dillere destandır Kümbet yaylası, Âdeta tablo gibidir doğası, Hastaya ilaçtır suyu havası, Çam kokulu yaylaları özledim. Sıra sıra dizilmiş dağlarını, Hormonsuz meyvesini bağlarını, Sarı pembe açan ağularını, Bin bir çeşit çiçekleri özledim. Nasıl düştüm bilmem gurbet ellere, Hasret kaldım dağlara tepelere, Yatıp ta o yem yeşil çimenlere, Mışıl mışıl uyumayı özledim. Cemal DEMİRKAN 08.05.09 |
şiirinizi okuyunca bendede köyümün özlemi canlandı.
yalnız beşinci dörtlük daha güzel olabilirdi.