Heba (virgülle biten şiir )
Düş kırıklıklarımın en senli yerinde
üzülmelik aşkına secde ederken yüreğim, bilmezdim aşkın ateist olduğunu ve senin yağmura dayanıksız tanrılar gibi üç kuruşa takas edilebileceğini... baba yadigarı samimiyeti ve annemin nasırli göğüslerindeki helalligi heba etmek bi yana ne ölümler bağışladım tek hücresi bile olmayan nainsan sıfatına... sağlamasız bir aşktı bu... Tüm işlemler tek satırda eşitsizlik, bir çiziklik, not: Belki virgülle biten tek şiir olacak bu. Çünkü şiirin devamı yok ve hiçbir zaman olmayacak... Şiirde sözsüzlüğü edilen kişi, anladım ki en kötü sözcüklerime bile değmez, yazılmayanlar heba olmasın yazdıklarıma şiir denirse adı herzaman heba kalsın... |