ey yar...
EY YAR...
Sineme gül vurup yaralama yar beni Bir dostun dilinden yaralıyım Saçının telini rüzgar eyleyip yar savurma beni Ehlinin elinde ehlileştirilmedim... Yetimdim, dost çekip gitti... El çekip yar benden Yetim martı gibi deryalara çalma beni... Sahibim sen, canım sen, yar... Dosttan yaralanmışım, Hekimin fermanını yazsan dinmez akan, Dert ehline bulaşmışım Akan kanımı revanıma katma ey yar... Bir gülüşün candan öte Bir garibim haliminden senden gayri kime ne Sende el çekip gidersen Dost dergahından yaralanıp Aşk kapısından çekilip, dayanan can nerde ola... Görkem ÖZCAN |