..N/ÂRÂ DURMUŞ YÜREĞİM..
Gece bana, ben geceye yaren
Yıldız gibi akıyorum şehrin metruk sokaklarına Bir adım ötede yalnızlığım Afilli masallar anlatıyor, paslanmış kulağıma Ruhum cenderede Sıksan düşecek yere Hangi yöne çevrilsem önümde uçurum Korkuyorum Uçuşuyor yarasalar göz bebeklerimde Hasret dediğin nedir sevgili ? Sıcak şarap gibi dökülür ağzıma Kurur kırmızı dudaklarımda Kanatmaz zamanla n/âra durmuş yokluğun Çılgınım bilirsin Ölmeyi de isterim kaderin yazgısında Yaşamayı da severim Aşkın sağanak yağmurlarında Buğulanmış pespaye aynalarda Çoktan silinmiş resimlerimiz Artık Ne gonca gülümsün sinemde Ne de elimi kanatan diken Kopsun isterse acının vâveylâsı Kıyamete dursun sol yanım Boşa feveran eyleme çığırtkan gönlüm Eğilme! dik dur Yaslan gururunun gölgesine Gülümse aynalara yansıyan yalnızlığına … ______ Âmâ bir ressamın tuvalinde... Fırça darbelerinde asılı ebruli yüzüm... Neden hep istemediğim tarafa bakar ?____ Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ Ayşe Uçar |