GİTMEK
İnce bir sızı gibi
içimin dehlizlerine nakşedilmiş adın Ey aradığım ömrümce umutla, sabırla aradığım ıssızlığımda çağlayan nefesi gül kokulu engül gel dersin uzaklara en uzaklara Pencere diplerine beyaz güllerini serperken zemheri ağzında kan izi paçası kir çamur ve engül kırıntılı ve akdeniz kokulu bir güvercin olur düşersin gözlerime kör eder uzak yolların gizi gözlerimi nefesinin yalazı içimi yangın Yaşımın her iklimini dökersin içime annemin azık kesesini asıp boynuma göçebe bir asyalı gibi giderim izinden patika yollarımı tüketerek uzaklara uzaklarda izine bahattincak |