ZİFİRİ KARANLIK
Zifiri karanlık ortalık,
sonu bucağı olmayan, habersiz gidişlerin serin esintileri usulca okşayan tenini! Dargın sonra deniz gidişlerine, buruk dalgaları. Her vuruşunda kıyılara bir bir yok olur, daha büyüklerine bırakır yerini! Sen! nice gemileri yutmuş okyanusun dalgası. Al beni de, büyü! Unutma, kıyılar var yolun sonunda, kocaman kayalar parçalara ayırmaya hazır! Unutma seninde bir yok oluşun var! denizden gelip denize gitsen de eskisi gibi bir bütün olmayacaksın artık. Senden kalan bir damla su karışsa da bir başka dalgaya sen olmayacaksın! Bu kez geriye kalan yok oluşun ürpertici esintisi olacak!… Deniz Ozan ŞENTÜRK "balaban Kent Şairleri" Kasım 2009 |