Beni sevemezsin
seviyor görünmek için sevmedim
malumdan sen beni sevemezsin cemalini yokdan yere övmedim çalımdan sen beni sevemezsin ne kadar etsem de aşkıma yemin sormazsın bir kere bu yürek kimin arada gördüğün dikenli zemin yolumdan sen beni sevemezsin sabahleyin suyu var mı yokladın kem gözlerden öğle vakti sakladın akşamda bağrına basıp kokladın gülümden sen beni sevemezsin o güldü benden tek kabul ettiğin aşkımdan kalbimden üstün tuttuğun bana yol verirken kendi battığın cilimden sen beni sevemezsin gücsüzüm vaadde bulunamam ki üzdüğün anlarda alınamam ki sana bir armağan kılınamam ki kilim’den sen beni sevemezsin beni sana mahkûm eden hissim var elimde hatıra senden resim var ne yusuf yüzüm ne davud sesim var dil’imden sen beni sevemezsin aydın der ki ziyan oldu bir ömür duyarsızlığında eridi demir ümit vermez oldu kahve ve hamur falımdan sen beni sevemezsin Aydın Bayrakdar, 11 Aralık 2009, Almanya. Şiirime ses olan şair ve yayıncı dostum Mustafa Karaahmetoğlu’na teşekkür ederim. |