***NİSYANDADIR İNSAN***
Koca dünyanın üzerine
Kocaman umutlarla çizilmiş El ele tutuşmuş birkaç çizginin oluşturduğu kutucuklara atılan bir taş ve Seke seke zıplayıp hoplayarak Oynanan oyun… Mutlu kılmaya ve avutmaya unutturmaya yeterdir bir çocuğun yüzündeki tebessüm için “hayat bir oyun Ve oyalanmadır.” Çok kısa süren bir oyun Tıpkı bir kelebeğin 24 sözcükle yazılmış Bir şiir kadar kısa… Hayatı gibi… Kısa olduğu kadar Anlamlı olmalıdır. “Neden” sorusuna kısada olsa Bir cevabı olmalıdır… Değersiz bir kereste Ve en değersiz bir madenden İnşa edilmiş bir gemi En değerli Hayat kadar Hayatın anlamı kadar değerli Tüm kutsallardan daha kutsal Tüm anlamlardan daha anlamlı Bir emanet taşır bu gemi düşükse de gemini değeri yükü değerin kendisidir taşıdığı bu emanet hayatın anlamın ta kendisidir insandır bu gemi yaratılmıştır balçıktan ve kendisine üflenmiştir O kutsal Ruhtan.. bir geminin denize indirilmesi gibi indirildi yeryüzüne koparıldı yurdundan vecd ile seyri sefa ettiği maşukundan… İnsan O’na gidicidir. Ve O her yerdedir. Her nereye dönerse dönsün bakarsa baksın O oradadır… Hedef çok büyük Atanın ıskalama şansı yoktur kaçış da yoktur Ondan … Nisyandadır bazen insan Hafızasını kaybetmiş Hayatı bir oyun sanır ve oyalanmadadır. Sürekli bir aldanmadadır. İlimden nasibini almamış Taşıdığı emanetten habersiz Nankördür ve zulmeder kendine Unutmuştur Sevgiliyi Aşığını unutmuş oyalanmaktadır Çamur kadar değersizdir şimdi. Bazen de imandadır insan Çabalar durur Her anını maşukuna adamıştır Ona ulaşmanın yolarında Çabalamaktadır. Nereye giderse nerede olursa Odasına sızan ışık Maşukunun Cemalindendir… Yaptığı her eylemi ona adamaktadır Ve Onun boyasıyla boyanmıştır Mutludur… Başka sebep aramaz Mutluluk için… İçilen soğuk suları Hastalıklarına şifa olan Memleketini aramaktadır.. Ve melekten üstündür şimdi, Secdeye değer Sinisoydal bir eğri çizer insan Hayatta… Çamur kadar değersiz Allah Ruhu kadar değerli İki çizgi arasında Yükseldikçe yükselir Ve düştükçe düşer… Sonra ansızın durur… İşte bu an onu durduran Ölümdür… Ölüm… Ve ölüm durdurur insanı ÖLÜM/DÜR/DUR/UR NİSYANI… |
Hayatta…
Çamur kadar değersiz
Allah Ruhu kadar değerli
İki çizgi arasında
Yükseldikçe yükselir
Ve düştükçe düşer…
Sonra ansızın durur…
İşte bu an
onu durduran
Ölümdür…
Ölüm…
Ve ölüm durdurur insanı
ÖLÜM/DÜR/DUR/UR NİSYANI…
ve örtülür toprak...
O DİRİDİR...