Dokunmayın bana...
Şimdi dokunmayın bana, ağlarım
Karanlık sokakların Bozuk, yanmayan ışığıyım Çaresiz bir çığlığın Duyulmayan yanıyım Dokunmayın, ağlarım Ne derde çare, ne hicrana vuslatım Bir meyin ortasında Yüzme bilmeyen bir balığım Nefessiz, soluksuz kalmışım Dönüp dönüp bakmayın Acınacak tarafım kalmadı Acının diğer adıyım… Dokunmayın ağlarım Paye vermeyin hakkıma Sahip olduğum kadar yaşarım Ölü bir denizin Ölümsüz yanıyım Yaz ortasında birikmiş bir çığım Dokunmayın koparım… Bir tanıdık yüz bulsa beni Alsa, götürse çocukluğuma Biraz eskilerden konuşsak Hiç eskimeden Hep çocuk kalsak Gözlerimiz dolsa Kimse dokunmadan ağlasak… |