DOĞU EKSPRESİTrenler geçiyor karanlığın ortasından Umudun istasyonuna varabilmek için erkenden. Bir kaplumbağa huzurunda ve cesaretinde bir damla yağmurun. Gözlerinle resimler çiziyorsun beklerken son treni eskimiş istasyon duvarına. Yağmurlarla selamlıyor bu şehri özlem treni Hasret kokusu raylarında gizli. Özgürlüğüne şiirler yazıyor genç kadın Denizden yeni çıkmış balık misali. İçindeki alevi söndürebilmek için gözyaşlarıyla Acısının tarifi yapıyor karakalem bir portrede düşleriyle kardeş. Doğu Ekspresi’nde bir kadın bir şehri özlüyor. Ürken yüreğinde turnalar geçiyor başından Her biri geçip giden zamana eş. Bir şiir yazıyor şimdi karakalemiyle Aşkının portresine Yoldaşı raylara armağan ederken ümitlerini ve kederlerini. |
Hasret mi özlemmi, her ikiside kardes her ikiside aci, kimbilir özlemdir biraz inancli olani hasretse kavurur karakalemi en karasindan da yazdiri icinde ki yasli sözleri.
Cok güzeldi, yürege yazan kaleme saygilarimla