GÜNEŞLE SOHBET
Bu sabah,
Bir başka uyandım yatağımdan.. Bir başkaydı, güneş bu sabah. Ben buyur etmeden girdi odama, Sakın! dedi, dert etme bir şeyi.. Sakın takma kafana. Ben sanki küçük bir çocuk, O ise, bir büyük edasıyla… Nasihatler etti bana. Ben ! Dedi, darılmam hiç.. Küsmem insanlara. Bazen bir bulut girer aramıza, Günlerce hasret kalırım onlara.. Ya şu gecelere ne demeli, Söner ışıklarım, Hapsolurum karanlıklara. Üzülmem hiçbir zaman, Aldırmam bütün bunlara.. Çünkü her sabah yeniden doğmak, Dünyayı yeniden aydınlatmak var ya. |