YARENİM
Bir sandıkki kilitli kilit kilit üstüne yarenim.....
Yıllarca güvelenmiş umut umut üstüne beklemekte Bir ömür çürüyüp giderken sandıkta güvelerin suçumu Anlamadım feleğin bana yıllar yılı kastını Dünya gözüyle bakan zannederki dantel dokurum yarenim...... Alnıma yazılmış bu yazıyı ancak benim gibi yanan okur Suskun donuk bakışları süsleyemem ne çare Gönül tezgahında mekik mekik ilmek atar dururum Bilirmisinki mevsimler neden değişmekte yarenim...... Yeşeren yaprak gün gelip ne için çürümekte Bir gönüle sığan aşk bin gönüle yetmekte Sevgiyle atılan bir tek tohum binler çiçek vermekte kaneviçemde Lalezar bahçelerini İşledim yarenim..... Kokusunu aldığım leylakları gülleri yasemenleride Geçdi ömrüm anlayamadım dert yürekte derman nerde Şimdi yanma zamanı yansın yürek her demde bu bedende Sevda diyarlarına hazırlandım yolcuyum yarenim....... Duygu seline kapılıp giderken ömrüm Ummana döndü cuşa geldi gönülcüğüm Alemi dünyaya gelipde göçen ne ilk nede son yolcuyum Savaş YANIK 07.12.2009 |