İnkıbaz
Ruhum, esaretiyle kıvranır depremlerin
Yüreğimi volkanlar istila etmiş bu gün Savurmakta narını beynime, cehennemin Fırtınalar, katlime zira ant içmiş bugün Siyah gözlerindeki cellâtvari bakışla Bulutlar mahzeninden beni dikizlemekte Zebani narasını andıran bir çıkışla Ateş mızraklarıyla, hep beni izlemekte Sıkıştırdı yer ve gök, kapana döndü âlem Katranlaşan ufuklar, ümitleri kararttı İnkıbaz deryasına saplanıp kaldı çarem Çırpındıkça çıkmaya, daha derine battı Şaha kalkmış denizler dağlara meydan okur Feryat sedalarıyla yutarak nehirleri Tufan zincirini de ‘Yüce Tezgâhtar’ dokur İstese, âb-ı hayat eder, tüm zehirleri İnkıbaz:sıkıntı, keder Mücahit Gözitok |
Lakin ilk kıtadaki kafiye hataları da, keşke az daha dikkatli olunsaydı dedirtiyor okuyana.
Çapraz kafiyeli şiirin ilk kıtasında, "et - miş" ve "iç - miş" kafiye değil.
Yine "deprem - ler - in" ve "cehennem- in" kafiye değil. "depremin" kelimesi oturacak şekilde o kısım düzeltilirse, "cehennemin" kelimesine kafiye olur.
Kaleminizi tebrik eder, ilhamınızın engin olmasını dilerim.
Selamlarımla...