Gittinya
Hayatımın çizilen en güzel mahya sı
Sen yoksunya ben zaten yaşayan bir ölüyüm

Gittinya
Şimdi yanımda olsan ne fayda ruhsuzum
Fark etmez cesedimde kurtlansa üstümdeki patiska yansa

Gittinya
Yüzünü artık göremem sesini duyamam
Göz pınarlarım kurur ağlayamam

Gittinya
Oysa ben sonsuz bi derya sunmuşken sana
Küre i arz titredi gönül sesimi duyunca

Gittinya
yalnız sen duymadın ama ben sana doymadım doyamadım
bense sensizim sessizim nefessizim

Beden ölür ruh kalırya ......ruh neylesin sensiz yalnız
Hayat fenerim söndü sensiz ışıksızım
Ömrümün en güzel dakikalarını seni düşünerek geçirdim
Pişman değilim

Sen işlerken dantel dantel nakış nakış mendilini
Söylermisin ne idi hayallerin
Bense her attığın ilmekte
Bizli düşüncelerin ümidi ile
Aşkın doruğuna çıktın sanmıştım yanılmışım
Meğerse çeyiz sandığına kilitlemişsin
Umutlarını hayallerini ve aşkını
Söylermisin gerçek mi bu şakamı
O baygın gözlerine bakınca
Bakışlarında eriyip gönlüne akınca
Ateş olup bedenim ruhumu da yakınca
Savrulsun küllerim
Unutma bu son satırımı
kül olsamda seni hep seveceğim.


Savaş YANIK 05.12.2009