İmam olduk hiçbir zaman yatmadık,
Çalıştık çırpındık ele bakmadık,
Söyleneni kafaya da takmadık,
Bu sözleri kafana sen tak hocam.

Vaaz verdik elimizden aldılar,
Ezanı da en sonunda çaldılar,
Bu imamlar dimedosta kaldılar
İmam mıyız bekçi miyiz biz hocam.

Bazen çifçi olduk, bazen de usta,
Bazen doktor olduk, bazen de hasta,
Bazen şiir yazdık, hece cinasta,
Şairliğe heves ettik biz hocam.

İmamların cemaattir neşesi,
Kalabalık ise gür çıkar sesi,
Güzelce de koyamadık bir fesi,
Fessiz imam olur mu ki he hocam.

Bazen ayrı kaldık çoldan çocuktan,
Yaş kırk dedi olgun olduk bak çoktan,
Hakkıyla hak dedik, daima haktan,
Haklıya hakkını ver artık hocam.

Çoban olduk sürüyü bulamadık,
Azda olsa koyuna eremedik,
Köylerden de şehre inemedik,
Yirmi sene doldu artık bak hocam.

Artık yeter şehere geleceğim,
Bolca da bir sürüye ereceğim,
Birkaç sene sefasın süreceğim,
Sürüsüz çoban olur mu ki he hocam

Beni artık şehere indirsene,
Köylere de yeniyi göndersene,
Söylüyom söylüyom kulak versene,
Kulakların duymuyomu he hocam,

Şair deloğluyum müftüye sözüm,
Senelerdir şehirlerde hep gözüm,
İlkbahar yaz geçti, mevsimim güzün,
Ölün cemi geleceğim be hocam.