ZEVKİN ELLERİNDE ÇIRPINAN HAYAT
Beynimin hücresinde ki,
Düşünce oyuklarına Şişirilmiş ümitler, Hevese dönerken Düş deryasından Şehvet bileniyordu Ruhumun gizli odalarında. Ve ne yazık ki; Gücümün tükendiğini hisseden aklım Tedirginliğin verdiği Acemi ataklarla Hiddete kapılırdı Benliğini sarsarak, Fikir karmaşasından Şeytanın zaferi Alkışını tutuyordu İnsanlığımı yenerken. Bedenime dişini geçiren İfritle beslenmiş zaman, Kötülüğün elçisi olmuş Gençliğime akıyordu, Zevkin kanatlanmış ihtişamını, Gözlerimin perdesine indirip Sonsuzluğa taşırken ihanetini. Zevklerin esaretinden Fışkıran bu kötü kokuyu, İrademden kovmak için Aldanışa meze olmuş aklımı İnatla diriltmeye Vesile arardım Tükendiğim saatlerde. Fesatın tacizine uğrayan gerçekleri Karanlık köşelerden kaçırıp Aydınlığa taşıyan, gayenin Avuçlarında raks eden, Dirilişe teslim edeceğim Kasvetli bakışlarımı. Farazi ihtimallerin tahribatını, Gönül mabedimden terkini Merhametim ve sabırla, Saf duygularımdan Kabaran bir hisle yüceltip Sevgiyle vurumalıyım Yaşayacağım her anı Korkularımdan ümidimi çekerek. Nevzat TAŞKIRAN 06-12-2009 |
Alkışını tutuyordu
İnsanlığımı yenerken.
.........Yürekten gelen duygular..vurucu mısralarla düşmüş kalemden.Tebrikler.ESRA