Mübadele. (Ya da Ege'nin Yarası)Gitti, geldi zaman Bir an Yılların öncesine. Deniz, maviler dökünürken Hilal giyindi gece... Sarınarak şafağın tüllerine Dillerinde Ayrılık türküleriyle, İsyanlarırıı sessizce, Gömerek yüreklerine, Yürüdüler denizin ötesine; Adı, Mübadele... Gelen Türk, giden Rum. İnsan dediğin Rüzgarla savrulan Bir avuç kum.. Ege’yse arada, Bir uçurum... Anılar, Bakar durur Hala karşı yakaya. İki nefes cigara içiminde adalar. Zeytin dalları, Ege’nin iki yakasından Hala karşılıklı El sallar.. Mülteci akşamlar çöker, Her gece, Ege’nin sularına. Güneş, kimine göre Sürgünde doğar; Kimine göre Batar sürgünde. Aradan yıllar da geçse, Ne giden soyunabildi Mübadil umutlarından; Ne gelen vazgeçebildi Özlem şarkılarından.. Seksen üç yıl sonra bile, Adalı derler Ayvalık’ta Midilli’den gelenlere. Nice ömürler, zamanda tükense de Ege, Bıraktıkları yerde.. 15/082006 H Hikmet Esen Bu şiirin hikayesi: Yıl 1923. Lozan Antlaşması’nın ardından Türkiye’de ve Yunanistan’da doğup büyümüş milyonlarca insan, hükümetler arası anlaşmalar gereği ’zorunlu’ göçe tabi tutularak yurt bildikleri topraklara veda ediyorlar. Ayvalık ve yöresine Midilli ve Girit’ten gelen Türkler yerleşirken, Ayvalık’tan giden Rumların çoğunluğu Midilli’de iskan ediliyorlar .. |
yunanistan' ın anadolu' yu işgali sırasında büyük çoğunluğu yunan ordularını alkışlarla karşılarken, bu yetmezmiş gibi, kurdukları çetelerle Türk köylerinde yaptıkları mezalimi düşünüverdim yerli rum halkın...
biz o savaşta "mazlumlar ve masumlar" safındaydık efendim...
sanırım mübadelenin altında yatan asıl gerçek de bu...
sevgimle.