İnsan dediğin
Bin kez yaşadı belki
Ürettiği sevdayı
Yüreğinde.
Sevgiden yana
Hakkımız yense de
Kimi zaman,
Üretmek, var olmak
Demekti sözlüğümüzde..

Belki de bu yüzden
Birlikte büyüttük çiçeklerimizi,
Goncalar derdik hergün
Yeniden yüreklerimizde..
Tohumu ürün ederken sevgimizle,
Her tohumda,
Yeniden biçtik
Yepyeni ufuklar
Geleceğimize..

Kaç insan
Ne kadar insandır ki sizce
Ve ne kadar toplumsaldır özünde.
Yüreğim
Konuş benimle,
Ne kadar unutkan olsa da
Hafıza-i beşer
Dök isyanını dizelerine.
Sağdan da saysan
Soldan da
Tesbih tanelerinde;
Sonunda sıra gelir
Parmağın ucunda
Kalır İmame..

Kimine göre başı
Kimine göre
Sonu elbette.
Toplumun yapısı gibi.
Tesbihin kalitesi mi
İmame’nin gösterişi mi
Önemli,

Peki, ya sizce

09/12/2006

H Hikmet Esen