CEYLAN AYAKLARINDA KOŞUYORUM
Bezginlik yerleşti gözlerime
yoksun? birkaç gündür. kötü zamamları saklıyor birkaç kelam o kadar sessizdi ki dakikalar saniyeleri bekliyordu gözpınarımın başında vakit damlalardan ufak, tefek molalar vererek bayağı ürkmüşüm yalnızlıktan ceylan ayaklarından koşuyorum gönlüne iliklerime kadar sırımsıklamdım özlemine korkuyorum! eninde sonunda hepten gideceksin diye. ’’Evet’’dedim. Bu yürek gösterişi sevmeyen sarhoşun biridir! Haklısın.sabırsızın biride. yüz yılların izi duruyor yüreğinde rüzgarın nefesinde can vere bilirde üzgün, üzgün bunları geçir kafandan hayata inancını yitirmeden gecenin ecel terinde ansısızın ne zaman? uyandığımı hatırlıyamıyorum acı,acı düşünüyorum hayalin yastığımın ucunda soluk soluğa seni bu kadar tedirğin eden nedir,yar? söyle bana. yaralarıma sensizliği eklemek bin eziyetmişken benim için kötü şeyler düşünme ara kendinde hatanın tufanını Kurşuni bulutlar kaplamış yine gökyüzünü baksana? Ölü sokağı turluyor ayak izlerim aynı yerde dolanıp durmuşum çevremde herşey beyaz ve sessizdi yaslanmışım ışığı ürkek sokak lambasına birbirini kovalıyor renkten mahrum düşüncelerim kadere yalvarmaya başladım gökkuşağı rengine boyansın sevinçlerim sıcak dokunuşa hasret biçerken paslı gönül makasım lime, lime gidişin gelişine yollar kapanmış nerdesin? nerdesin? 30-11-2009 İST |