UMUDUMKar altında umudum Bahar gelende gel Gel ki seyrana dursun çiçekler Don vurmuş tomurcukları Dalların boynu bükük Kar altında umudum Baş ucumda ölüm Yaşam ağır Gözü kör olsun fukaralığın Analarının eteklerinde Ayaz yanığı, kavruk çocuklar Açlığın döşünde elleri Taş kesmiş memeleri kadınların Ocakta isli bir kazan Kazanda kaynayan umut Yüzü düşmüş kireç duvara Benzi soluk bir adam Gün çoktan indi Karlı dağların üstüne Göğün kızıllığında El ayak çekildi çoktan Ah karanlığın üstüne çöktüğü Bu toprak damlı evler Kar altında bu köy Kağıdım, kalemim Hayata yenik düşen kitaplarım Ah bu çocuklar Kara yazgılı kadınlar İlmeği boynumda yaşam Kendi ellerim celladım Direncim, umudum Gel a gülüm Gel karlar eriyende Bahar gelende Umudum tükenende… Eyüp Doğru Ekim 2009 İzmir |
Gel a gülüm
Gel karlar eriyende
Bahar gelende
Umudum tükenende…
ÇOK SEVDİM. SESİMDİNİZ...
AKICI VE YÜREK YAKICI , ACI.......SEVGİLERİMLE.