kurumuş güllerde ağlayan dertlerde çıktın karşıma
baktıkça ağlarım hasretten takılmış prangalarıma
sevdanın sokağında oturmak hiçte kolay değilmiş
ben bile hasreti kelepçelemişim akan gözyaşlarıma

sevenler perişan olur umutları cam misali kırılınca
sevdiği aşkım dediği insan ciğerini çıra gibi yakınca
kalbini kalbine perçinlediği azraili olmuş hayallerinin
gönül ne yapsın umutlarının katiline deli dibi aşıksa

akıl bir tarafta gönül aksine öteki tarafta peki seven
hem akıl haklı hem gönül var mı bu işin çözümünü bilen
hep sorardı kendine aşk nedir aşk nedir diye işte aşk bu
hayatları istediği sözlerle istediği gibi besteleyip söyleten

seveceksen eğer seviyorsan eğer aşk bu işte ne yaparsın
dışarda yaz mevisimi sen sanki kış ayında gibi dolaşırsın
sen sevmiyorum desende gözyaşlarından belirtiler akıyor
aşkla ne yaşarsan yaşa hep hasret limanına demir atarsın

ALATURKA KEDER