Ağlamak bize düşmez*
Gelip gündüzlerimi karanlığa çeviren siz miydiniz bayım?
Beni bir tekmeyle uçuruma iten siz miydiniz? Siz miydiniz seni seviyorum seninle yaşlanmak istiyorum diyen? Sanırım inansam bir türlü, inanmasam ayrı dert. Ben soru sorma hakkımı kaybettim üzgünüm bayım. Size “Bana tekrar döner misiniz?” Gibi bir soru soramam. Hayır bayım gözünüzün önünde oradan oraya savrulamam. Sizin gibi birisi için eriyip tükenecek kadar alçalmadım henüz. Ama ben yaşama hakkımı sanırım kaybettim bayım. Aslında siz bu aşkı hak etmiyorsunuz. Ağlamak bana düşmez bayım. Unutamayacağım sizi belki evet. Belki de günlerim siz olmadan geçmeyecek. Sizin yerinize sarılıp yastığıma uyuyacağım ben. Uyuyacağım ama siz olmadan yaşayamayacağım bayım. Son nefesime kadar unutmayacağım yaptıklarınızı. Haykırmalı mıyım yoksa susmalı mı. Yoksa ölmek hakkını mı kullanmalı. Ben gelemem yanınıza. Ama siz yine de bekleyin. Çok fazla bekleyin ama öyle istiyorum. Bari üzerinize düşeni son kez yapın bayım. Ama sakın, sakın ola ki ağlamayın. Üzülmenize asla razı olmaz bu gönül. Siz hep mutlu olun bayım. Bensiz ve yeni aşklarınızla. Ama seçme şansım olsaydı yalnız kalmanızı daha çok isterdim. Beni tekrar isteyin,hatta deli gibi arayın ama ulaşamayın. Ben sadece şunu isterim, Tanrı öyle bir sonbahar gecesi alsın ki canımı, Siz mezarıma getirecek gül bulamayın bayım. |