GÜNEŞLE DOĞAN SEVDABir sevdayla yıkanır yüzüm, Güneş’in her doğuşunda, Ve sabahın çiği düşer yanaklarıma, Sevdaya sarılmadığım zamanlar, Üşürüm. Horozlar öter, Vakitsiz, Kuşlar geçer sürü sürü, Gönlüm takılır gider peşlerinden, Çok uzaklara. Ve ilk yaz çiçekleri açar, Gönlümde… Alır sevdamı, Hiç kimsenin bilmediği, Bir yere giderim. Hiç kimse olmaz yanı başımda, Gözlerinden başım döner, Sarhoş olurum, Ve delice sarılırım sevdama, Öper dudaklarımdan yavaşça… Bir şeyler fısıldar kulağıma, Gülümserim. O zaman, ne zamanı takarım, Ne de geçip giden yıllar umurumdadır. Birden bire tutuverir elimi, Bin kez sorarım, Ve bin kez tekrarlar beni sevdiğini. Çağıldayan dereden kurbağa seslerini duyarım, Avaz avaza bir şiir okurum, Bir türkü söylerim sevda üstüne, Unuturum geçmiş… Ve güneş kızıllaşır, Utangaç aşklar gibi, Bir sevdayla kapanır gözlerim, Güneş’in her batışında… ONUR SANCAK |
çok hos bir siir...
gönülden kutluyorum
saygimla
.......
YAŞAYANKELİME tarafından 11/25/2009 11:17:01 PM zamanında düzenlenmiştir.