SEN YOKKEN ÜŞÜYORUMGeceme karanlığın , sessizliği çökse de İrkilerek çaresiz aşıyorum sen yokken Gece hükmün yitirip , kızıl şafak sökse de Bir cehennem azabı, yaşıyorum sen yokken Gamsız günüm geçmiyor yapıştı dert bağrıma Ne derman var, ne çare benim yürek ağrıma Tabibim sen dedikçe , ses vermiyor çağrıma Kabuk tutmaz yaramı , kaşıyorum sen yokken Ne ardımı görürüm , ne yürürken önümü Bu günü yaşamadım , yarın sandım dünümü Üç adım atsam sensiz , bulaman ki yönümü Bir acayip haldeyim şaşıyorum sen yokken Her günüm ayrı bir dert ,kahır dolu geçiyor Onmak bilmez tüm dertler, hepte beni seçiyor Suya hasret çöl gibi , damla damla içiyor Hayatın tüm yükünü , taşıyorum sen yokken Mecnun gibi yıllarca gurbet ele seferim Mecalim kalmadı bak tükendi dizde ferim Burçta gedik açtıran , esir olmuş bir erim Tutunmaya gücüm yok düşüyorum sen yokken Yalnızlık kula zulüm, çekilecek dert değil Bazen uyum sağlarsın ,katı değil sert değil Sineye hançer sokar lakin düşman fert değil Kerem gibi yansam da üşüyorum sen yokken Tıkır der ki yol yordam , bilen yari ararım Ayan beyan hal budur ,budur benim kararım Yarsız geçen geceler , bağrıma taş sararım Hasret közdür bağrımda pişiyorum sen yokken 24 /11 / 2009 Soma *******DOST KALEMLERDEN*********** Tükenmiş bir yüreğe, nasıl ümit vereyim, Sen olmazsan yanımda, mecâlsiz, biçareyim, Sensizlikle savaşta, yenilmek üzereyim Hasretinle ölüme, koşuyorum sen yokken. ............................................Aşık Doğani / Doğan YILDIZ |