ÇILDIRAN YALNIZLIĞIMKara yazgım silinmez, ağır geldi hediyen Beni meçhul hayale, daldırdı yalnızlığım Ne can var canana, ne canana can diyen İsyanlara bayrağı, kaldırdı yalnızlığım Ne büyük, büyük gibi, ne küçükte saygı var Ne telaş yaşanıyor, nede biraz kaygı var Berekette kalmadı, ne sofra, ne yaygı var Uzaktan dosta selam, saldırdı yalnızlığım Bir bayram sabahında uyanınca döşekten Kesemezsen kurbanı, koçtan ya da şişekten Kendimi hissedince, düşmüş gibi eşekten Gurbet elde nihayet çıldırdı yalnızlığım Ses soluk çıkmıyorsa, deme keyfin yerinde Düğüm oldu dilimde, sözler her seferinde Hüzün dolu bir nağme ses verirken derinde Bir hasret türküsünü, çaldırdı yalnızlığım Maziye dalan gözler, hep kapıya bakarken Ümitsiz bekleyişim , tende canı yakarken Kurumuş göz pınarım, yaşlar gizli akarken Yumruğumla gözyaşım, sildirdi yalnızlığım Allak bullak bir kafa, duygularım apıştı Bu mahmurluk geceden, yakamıza yapıştı Buruk bir sevinç ile, hüzün geldi kapıştı Bir başıma hayattan, yıldırdı yalnızlığım Dünyanın bin bir hali, hepsi ile yüzleştim Kendime akit yaptım, yılma dedim sözleştim Harlı yanan ateşte, piştikçe ben közleştim Dünya kaç bucak ise, bildirdi yalnızlığın Tıkır derki sonunda, bel bağladım nazına Şükür olsun eriştim, bu bayramın hazına Kahırlandım söylendim, bakmayın siz cazıma Aklımı baştan aldı, çeldirdi yalnızlığım Böğrümü sumsuk ile, deldirdi yalnızlığım 27 /11 /2009 Soma |