Hitabım, muhatabımın vergisi,
Buyrun size yıkık gönül sergisi,
Bir gözyaşı ya da harabe bakış,
Sözcüklerimin sessiz sermayesi.

Bükük bir baş gibi hem umutlarım,
Doldu da yağmak bilmez bulutlarım,
Sahte gözlere düştün bahtım gibi,
Merhem olmaz şu garip soyutlarım.

Yoksun diye hiç etmedim sana âh,
Dilim yok kurban etme beni günâh,
Ellerden sakınmazken bir merhaba,
Sitem kapında bana tasma mubâh.

Fakirim, dudaklarım kuru çeşme,
Zayıfım, her gece aklıma düşme,
Yabancı ile kol kola gezerken,
Vicdanı kör edip gönlümü deşme.

Dilenciyim, yaması yok dizimin,
Örtüsü aralanmaz ki gizimin,
Gözlerimin surları yıkıldı hem,
Kuru yeri yok şu yırtık bezimin.

Nicedir kirpiklerine konmaz kuş,
Kapında öten bülbül değil baykuş,
Yokluğumda incitirler seni hem,
O zaman varlığı tadar yok oluş.

Bir beyhude miydi sırlı bakışın,
Aşkı resmedemez artık nakışın,
Kaynağını kaybettin vefasızca,
Kök bulamaz bensiz, billur akışın.

Bir kuytuda gölgeleri içerken,
Kucağımdaki taşları seçerken,
Gözlerimden düştü iki damla yaş,
Kumdan mezarımı rüzgâr beklerken.

Yıkıldım gün be gün haberin var mı,
Bu garibe ıssız iç çekiş kâr mı,
Yağmalanmış hazinenden bahtıma,
Vefadan öte düşen âh u zar mı?