Ey nur u hakikat aydılat şu zulmeti,
Batıl denen mana zerk ediyor zehri.

Kimi cüppeyi öptürür kimi el ayak,
Tükrüğe şifadır der tükürür sağanak!

Okumuş yutmuşlar alimler,ne acı!
Bize yutturdular,batıl denen ilacı.

Bir fikir ki temeli yok herc ü merc aslı,
İdrak duruyor şimdi şuurunda paslı.

Şerhleri ayet bozar davranışları hadis,
Asr-ı saadette görmedim böyle habis!

İnkar, iftira, iltizam hürmete haiz,
Bugün kürsüsünde şeytandır vaiz.

Süslü sözleriyle kapıldık bir beşere,
Hayır umduk lakin tutunduk şimdi şere.

Kim inşa etmiş desinler denen şu putu,
Habersiz mi insan gölgesiyken tabutu!

Bir acıklı sela kubbelerden yükselir,
Değil mi her beden musallada demlenir.

Tadmayacak mı her nefis bakir ölümü,
Duyduk zengini,duyulmaz fakir ölümü.

Ah beşeriyyet ah asılası asırlar,
Zulmü ihya ile hakikati nasırlar!

Dönen davasından alçaktır, namerttir,
Fikir çöplüğünde ahkamdır,garabettir!

Kaygısız başın ülküsü yok irfanı yok,
Yolu Allah’a yönelmeyen hesaptan kork.

Mevkisini kaybetme endişesi sultan!
Mühlet sathında ömür tüketiyor insan.

Aslan kesilmişler kükrüyor aya karşı,
Bu ses o değil,bu ses korkaklık marşı!