Geçti dost kervanı eyleme beni
Zamanı döndürmek
Gerisinden, başlayıp gelmek Mümkün mü büyücü Zamanın içinde, gülüp eğlenmek. Çevir dünyayı dönsün geriye On, onbeş değil yirmi geriye Ay kıskansın, güneş yansın Takılsın özgürlük gelsin beriye. Nice günler geçti ben bilemedim Yaşı onbeş ise gel hele dinle Bu zamanda gençlik geçmez bir daha Sözü anlayıp, yaz bir tarafa. Sandım ki hep böyle kalacağım Zamanın içinde, yol bu durağım Güzel yüzüm, güzel gözlerimle Aynanın karşına vursun Tüm canlar beğensin yansın yakılsın Doğrudur belki yakılan çoktu Nice zaman oldu ben bilmeden Yanan ateşiyle, yandı kavruldu Kimsenin içinde kalmadı közden Yılların vicdanı olmaz yeniden Bilmeden ahi zarda kalanda Bütün işlerini yarına koyan Gün gelir yarınlar gider elinden O zaman bak gör halimi Otur ve düşün hayatını yeniden A dostlarım nedir kıymetim benim Canımın canı gittikten sonra Alıp kendini yeniden başla Lakin kel başım, ağrıyan dişimle Ne ola işim. Sen otur bekle hey gidi derviş Bu zamanın derdi; Bir güzeli, güzelce sevmekmiş. Geçti morsümbüllü bağın zamanı, Dermeden soldu güller hazanda, Neden gelmedi ötmedi bülbül, Kurumuş yanmış güller dalında. Kendi, devrini bilmedin artık Koskaca ağaçlar yürür mü yerde Söksen köklerini beğenmez yerde Fidan gibi gençken beğenseydin sen Olmazdı dalların bugün yerlerde. Anladım vezirim sözlerin zehir, Kalan bir kaç on yılı, Harcama böyle, Vurduğun yerlerim en derin yaram, Bari geçmişi söyleyip, dağlama sende. Var gidip yurdu eyle söz ile Nice güzellerin, var bu devirde, Sen böyle söylerken gider biride Haydi yorgun çınar sök köklerini Sen bakma benim böyle dememe. Senin için genç, yüreğin temiz Nasıl sevmez bir insan böyle birini Bak parlıyor ağlayan göz pınarların, Bekletme, yürü ne güller var dalında durur Bülbül figan eder gayrı yorulur Gidipte gülüne hatrını alsa Solmadan devrini bilsin sevgiyi Güllü çok bülbülü çok Dünya döner durur, durmaz devranı Arayan bulur, canı cananı (Kasım 2009) |