0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
886
Okunma
Bir yaşanmamış gerçek,
Bir var bir yok anı.
Keşkelerin en yüce dağı.
Bir iç dökebilmedir ki içten bir sesle
Atılır kendini korkutan, sevgi seline
İşte diyorum.
Ama ben,
Yapamadım.
Ne diyebildim varım bir bak
Düşücelerimde sevmek seni, yordu
O kadar yoğruldum ki ben;
Gün geldi adım atacak,
Bir hece ses verecek halim, kalmadı.
İçimdeki fırtına batırdı gemimi
Çıkmadan karaya boğuldum
Boğuldum kendi aşk dehlizimde,
Karanlık kapladı,
Sen görmedin,
Ben ses veremedim.
Söndü aşk ışığı ve zaman artık çok geçti
Sevgi beklemeyen, zamanında geçen son vapurdu,
Geçti.
(Kasım 2009)
