İSTANBULEy koca İstanbul ne hikâyelere, masallara, Ne boranlara ev sahibi oldu o eski sokakların, Uzaklardan nice ümitlerle geldiler sana, Hayallerini, umutlarını gerçekleştirmek için, Bin bir dua vardı bohçalarında. Ey koca İstanbul! Sen ne yaptın be gözü dumanlı şehr – i sevdam, Talan edilirken evi, ocağı, mahremi yalnızların, Üstüne çamurlu perdeler geçirdin, Hiç acımadan hayatlar söndü dumanında, Sen de gafilliğin seyrine daldın. Ey koca İstanbul! Boğazın incisi, asırlık şehir, Nasıl da gelin gibi süzülüyorsun, Geceleri pırıl pırıl ışıkların, Nasıl da kamaştırıyor gözlerini yıldızların. Ey koca İstanbul! Tüm bu güzelliklerin ardında, Bağrından neleri, kimleri geçirdin, Masumluğun damlalarını akıtırken biçareler, Yolları engerek zehrine açtın, Onlar sustular, Sen görmedin.. Ey koca İstanbul! Verdiğin güzelliklerin yanında, Alıp gittiklerinin hesabını kim ödeyecek Kim verecek bilmeden yitirdiğin selamların sabahlarını geri, Hoş hesap sormaya derman kalmış mıdır ki, Yaktığın yıktığın o virane gönüllerde, Var mıdır dersin nefes sesine konuşacağın kimse. N.C.U 19 KASIM 2009 |
Boğazın incisi, asırlık şehir,
Nasıl da gelin gibi süzülüyorsun,
Geceleri pırıl pırıl ışıkların,
Nasıl da kamaştırıyor gözlerini yıldızların.
Ey koca İstanbu
= EY İSTANBUL=
Boğazın incili , Şehirlerin kreliçesi,
Efsunlu bir şehirdir herkesi kendine hayran bırakan.
Kucağını açar koynuna gelenleri basar bağrına
Git geri demez asla.
çooo severin sani aziz İstanbulu . emine erdem.
Şiir çok güzel biraz sitemkar olmasına ramen çok beğeni ile okudum "o" güzel sesinden diblemekse çok çok
harikaydı. Canım Nurcanım kucak dolusu sevgilerimi bırakıyorum şiirine gönül sesine.