GÖZLERİMGözlerim, onun sadık küpeleri. Ölgün, beyaz yüzümde Ona ait iki parmak damgası. Tiksinip tükürdüğü İki zeytin tanesi. Gözlerim, Kırık kalbimin Onu çağıran sesi. Açlığın, uykuyu böldüğü gibi girdi ömrüme. Atların beline giren ağrıya eş, of. Tutsak hanedanların eski günlerinde Kaldı geçmişim. Vurup kaçan aşkına lanet okusam da Gözlerim; Onun sadık küpeleri Bırakamam, git dese de Üç harfliler şahidim. Sözlerim, sahibini onunla buldu. Söz, şiiri sokakta doğurdu. Gözlerim bir köpek gibi ayaklarının dibinde Benim güzel sahibem. Memeleri deniz kokan kadınım. Kayıp bir ülkesin İklimlerin pek yaman Tut ki Cengiz Han’ın hareminde gizlisin Gözlerim bir Marko Polo o zaman. |
bu ne tahayyül bu ne ğüzel betimleme.
birtek köpek kelimesi bugur piavındaki taş gibi dokundu.
lezzet uğruna yuttum gitti.
ancak keşke demekten de alamadım kendimi..
baki sedalar bırakasın....
saygılarımla..