...ZİFİRİNİN ÇIĞLIĞI...
Kendinden geçer dalga
Mehtabın kollarında Mahsun Destan damlar kirpik kırığı dal ucundan Gölge dibinde yatar yıldız boylu boyunca Üzgün Bacaksız yakamoz kayar zamanın avuçlarından Bense Çatıya yağan zifirinin çığlığı geceden Güneş yıkayışları damıtırım Öğünlerce sınırsızlık doldu çanak Zehirli şerbetlerle kanadı dudağım Buğu arkası bindallı aşk köşe bucak sinmiş Siperler kazdım hep cinnet halindeki ellerime Bahar arası saçaklı bir kış gibi sesler incinmiş Deli saraylı dedirttim demli gönlüme Ten çağrısı kurtuluş çanlarını çaldırmaya yetmedi Ceylan gözü ürkekliği kesişir cezalarla Pembe büyülü lacivert düşler yaka kapatmadı Siyah ışıklı masalarda Ziyafet kurmak istedim Anlasanıza... ASLI DEMİREL... |
çok güzeldi...bir kerede içilen!
Sevgimle