* * *
Maveraünnehire döktüğün her gözyaşı
Çığlık kopartırken topraktan
Zamanın demiri vurur içine
Köhnemiş bir gerçek olursun sen, vefa!

Yusuf’tan kalma her kuyu da seni buldukça
Yakup’un gözyaşları içimden damarlar kestirir
Nur’undan ayrılmadıkça gülüşün
Gözyaşı kıtlığı yaşanır bu senelerde, sevgi!

* * *
Vefa olsa, zulm olmaz hiç kimseye. Sevgiler kuş olur uçar, vefanın peşinden sıcak iklimlere. Dostun dosta vefası en güzel hediye. Gerçek vefa da senin dediğin gibi canım, bizi geri almak üzere yeryüzüne bırakan Yaradanımızda. Ya bizi unutsaydı burada, ya ölmeseydik sonsuzca yaşasaydık ne olurduk acaba, hangi deri tutardı kemiklerimizi, hangi ayak taşırdı çökmüş bedeni. İşte en güzel vefa bize Yaradandan. Aşklar gelip gecici, sonsuza dek yaşanacak hiç bir sevgi yok, Allah sevgisiyle mukayese edecek kadar sevemez hiç kimse. Meryem sadece Allah için vardı senlerce Hz. Zekeriya'nın yanında bir oda kaldı, gece gündüz ibadet etti. Cebrail onu bebekle müjdeledi, yazın kış meyvesi, kışında yaz meyvesi sunuyordu ona Rabb'in melekleri. Sadakatin ödülüydü vefa. Yüreğine sağlık Tavdarın Jambiri, sen ne kadar güzel mistik bir şiir yazmışsın canım gönülden kutlarım. Bütün şiirinde geçen isimler Allah'a olan sadakatlerinin ödülü olarak Rabb'den vefa buldular, en zor anları en güzel anları oldu. Allah kendi kapısında başka kapılarda vefa aratmasın dilerim. Vefasız sevdalardan uzak eylesin bizleri inşallah. Ömrünce vefadan yana şansın açık olsun dilerim bitanem, bütün sevdiklerin senin dizinin dibinde olsun, hiç ayrılmasınlar inşallah mutluluk yağmurum. Seni seviyorum turnaların gökleri sevdiği gibi.. Turnalarla selam yolladım, alırsın şimdi, mavi gökyüzü kadar sevgiler yolladım gönlüne dolsun bu ikindi.. * * *

* * *bu da minik bir hediyem, uğur böceğini kutlamak adına sevgili Tavdarın Jabiri, başarıların daim olsun bitanem, hediyelerin de çokça.......
*
Rabbim, Rabbim, bu işin bildim neymiş Türkçesi;
Senin aşkın ateştir, ateşin gül bahçesi...

Necip Fazıl, Çile
1977


* * *