BÜYÜMELİ ÇOCUKLAR
Yalçın kayalıkları vuruyor,
Okyanusun azgın dalgaları… Dağları dövüyor soğuk rüzgarlar, Kayboluyor çakan şimşekler, Stratüs bulutlarının katmanlarında! Gün ışığı tedirgin, Vakit akşamüzeri… Yorgun kanatlarını Soğuk rüzgarlara bırakan boz kartallar, Kayboluyorlar birer birer gözden! Ölümü göze alıyorlar, Tutsaklığa karşı koymak için… Sadece bir kez ölüyorlar! Acele etmeli! Acele etmeli! Hey duyabiliyor musun yerin sesini! Kıyamet koptu kopacak! Uçurtmaları özgürlüğe bırakmalı çocuklar, Büyümeli, gün bitmeden önce! Büyümeli… Karanlık mağaralarında, Geceyi bekliyor yarasalar! Bu yüzden acele etmeli. Gün bitmeden önce, Uçurtmaları rüzgarlara bırakmalı çocuklar. Büyümeli! Büyümeli! |
O tadı tuzu yerinde zamanlarında kavrulsunlar.
Çilekeş bir dünyanın yükünü yüklemesinler.
Ak düşürmesin saçlarına zaman.
Keder büyütmesin koynunda bilmemezlikler.
Kısır sevdalarda gözyaşı dökmesinler.
Acıyı tatmasın
Terkedilmeyi bilmesinler
Bahçelerini dere dursunlar derim