YORGUN SOKAKDün geçtim hüznümün sokağından Dar mahallemin nefesi değişmiş, Yok kahvehane kir kokan yerinde, Dikmişler burjuva mavi bir bina. Gözüm asılı kaldı aradım, Yılların sessizliği hüküm vermiş oysa, Sarkıtları batıyor güneş çıkmaz, Nidasını kaybetmiş içimdeki haykırış, Bildik bendeki çınlayan tanıdık, Örgülü saçımdaki siyah kurdela. Herkes aynı sokağın yolcusu, Yorgun dizler,titrer ses Yalanı bol kaldırımlar dizilir aynı boyda, O bitmez nakaratı yine söyler... |