Aşığın yendiği “sır”
Aşığın yendiği “sır”
Ben iyi kalpli bir yeteneksizim Sana sevdiğimi söyleyemedim Yaşadığım benzersiz bir olaysın Hayatım ellerinde can çekişirken Ben resmini çiziyorum yüreğime Sonra bakışlarını koleksiyon yapardım Gözlerimin önüne her geldiğinde ruhum dağılır Toplayamam yere düşen kırıntılarımı. Ben bilirim aşkın en derin kuytularını Uğruna işlediğim günahları Şehre düşen gölgeni Sol tarafımın kırmızlığını Ben bilirim sana rağmen yüreğimde sakladıklarımı… Gönül sayfamda öznesi “sen” le başlayan cümleler biriktirdim Karanlığın kuytularında uyuttuğum hayallerim Yüreğim puslu ve soğuk Yüreğimin teline mızrap diye hasretini vuruyorum Dokundukça dudaklarım bir damla yağmura hasret kalıyor Asırlar değişse bile değişmiyor sevdam Bu yüreğimin en taşkın hali Kanıyor dizelerim Ümit kıtalarıma hüznün coğrafyası dokunuyor Kirpiklerime emanetin takılıyor Seni unutmak haram bana Konuşamıyor susuyor eylül Bütün ıstırabımı bir kalemle zimmetime geçiriyorum Çalınmış gençliğim ,yerle bir olmuş tabutum Çalınmış bütün sınırlarım Geriye ikinci el hayallerim, Öznesi sen tümleci ben yüklemi biz olan sonsuzluk Kısa bir nefes bıraktın. Bırak beni ellerim bana kalsın Beni yeni bir ülke keşfeder ona değerim sen diye Hayatımı bana bırak Belki boğazım çivilenir son nefesim kefenime değer sen diye Takvimleri bana bırak Sensiz geçirdiğim her günü duvar diplerine kazırım Bulutlar kaldırıyor İstanbul’u Yeditepe’den yedi farklı ses haykırır seni Çığlıklar duyulur tüm aşıklardan Ben sensizlikten dualar ederken Ağlar Sultanahmet ağlar Yeditepe Ağlar gök kubbe Boğaz yanar misafir olur Bakırköy’e Gel de bul şimdi gençliğimi İstanbul caddesi’nde Genzimde aşkın kokusu Dudaklarımda yara var öpülmesi gereken Yaşlı bir gecede ismin kanıyor dudaklarımda Gel dindir . Tarih:19/11/2009 SaaT:>21:03 Yzr: poLo_aS(H.T) |