Seferi

Aynı şehrin yolcularıyız
İkimizin de önünden ölüm geçiyor
Vakit ayrılığı seçti
Ayrılık ömürden düşüyor


Al bakışlarını gözlerimden
Sıkıntısı derine düşmesin
Sükûta demir attım bu gece
Yol göründü yine
Yine seferiyim

Oysa
Ne çok severdim karanlığı
Safran rengi akşamları
Gitmeliyim dedim ya
Aldım yanıma eskimiş ne varsa
Eskimeyen yanlarımı da

Yüküm de bir mendil
Bir de dilimin söyleyemedikleri
Ve sevgiliye bir dolu sitem
Hayat yalın bir beyaz
Ben beyazın en kirli hali


Keşkeler
İçine düşmekten çekindiğim bir kuyu
Gitmeliyim dökmeden içimi
Ardıma baksam kalırım biliyorum
Yitik ben kaldım buralarda
Ayrılık hazandı hazan kirli sarı


Alışıla gelmiş değersiz bir umut
Bu şehrin bana ayırdığı gri tebessümler
Kızamadıklarıma da kızdığım anlardan biri
Sessiz bir kasım uğradı bu sabah
Titrek türküler söyledi kulağıma
Gitmeli
Yaprak yaprak dökülmeden yokluğuna



Eli yüzü düzgün bakış
Bir gülüşün intizarıdır beni tutan
Tuzum kuru deniz kadar
Ne çok ah almışım
İçim de ayyuka çıkmasınlar saklı
Bırak ellerimi hayat
Gideceğim dedim ya
Gideceğim
Gidecegim.