SEFERİ
Seferi
Aynı şehrin yolcularıyız İkimizin de önünden ölüm geçiyor Vakit ayrılığı seçti Ayrılık ömürden düşüyor Al bakışlarını gözlerimden Sıkıntısı derine düşmesin Sükûta demir attım bu gece Yol göründü yine Yine seferiyim Oysa Ne çok severdim karanlığı Safran rengi akşamları Gitmeliyim dedim ya Aldım yanıma eskimiş ne varsa Eskimeyen yanlarımı da Yüküm de bir mendil Bir de dilimin söyleyemedikleri Ve sevgiliye bir dolu sitem Hayat yalın bir beyaz Ben beyazın en kirli hali Keşkeler İçine düşmekten çekindiğim bir kuyu Gitmeliyim dökmeden içimi Ardıma baksam kalırım biliyorum Yitik ben kaldım buralarda Ayrılık hazandı hazan kirli sarı Alışıla gelmiş değersiz bir umut Bu şehrin bana ayırdığı gri tebessümler Kızamadıklarıma da kızdığım anlardan biri Sessiz bir kasım uğradı bu sabah Titrek türküler söyledi kulağıma Gitmeli Yaprak yaprak dökülmeden yokluğuna Eli yüzü düzgün bakış Bir gülüşün intizarıdır beni tutan Tuzum kuru deniz kadar Ne çok ah almışım İçim de ayyuka çıkmasınlar saklı Bırak ellerimi hayat Gideceğim dedim ya Gideceğim Gidecegim. |