Bu şiir Fatih’in İstanbul’u alışını sembolik olarak ifade eder.Dünya Haçlıları Gözünü dikmişlerdi bu güzelim İstanbul’a.Oysa unutukları bir şey varki hep oradan koptular.Bizleri birleştirici unsur olan DİN-ve birlik beraberlik VATAN sevgisiyle yanan yürektir..
Bunu her pilatformda dünyaya göstermişizdir,önceki gün viyanaya,dün Çanakaleye,bu gün Kıbrıs açık birer örnektir….. Bu yürekler vatan sevdasıyla yandığı müddetçe hiçbir güç bir çakıl taşıını dahi almaya yeltenemez….

“TARİH”
Asya Afrika ne fark eder,
Gelmişiz bir yerlerden bizler.

Kaynaşmış, tanışmış hısım akraba olmuş
Bireylerden çekirdek aileler oluşmuş

Kök salmış dal vermiş çınar olmuş
Kuruyan yapraklar gazele dönmüş

Sığmamış kabına büyümüş büyümüş,
Osman olmuş, kayı olmuş, gazi olmuş

Varna’dan viyana ya, Nil den Hicaza
Tuna Atina Balkanlardan Bosna ya

Dünyanın gözü vardı İstanbul’da
Aylarca kaldı kuşatma altında

Batının can damarı Konstantiniyye
Nasip oldu büyük insan Fatihe

Ordusuyla gelmişti Ayasofya önüne
Akşemseddin den Mollagüraniye

Zağnoş paşadan, ser askeriye
İmam Fatihle kapandılar secdeye

O Fatih Sultan Mehmet Handı
Ya İstanbul beni İstanbul’u o aldı

Açılmıştı surlarda gedikler
Kapıların anahtarları birer birer

Ordusunun önünde atı üstünde
Ne yücelik ne gurur var yüreğinde

Üç dört lisanıyla halkı selamlayan
Her lisan bir halk deyip kucaklayan

Yücelerin yücesi o büyük Peygamber
Müjdesine mazhar olmuştu asker

Ben bir torununuz olarak sizlere
Layık olamadım ki hiçbir kere

Es kaza kalkıp görseniz bizleri
Atardınız kabzaya ellerinizi

İşte bizler sizin torunlarınız
Size benzer var mı bir yönlerimiz

Üzülmeyin bize de bir gün darılırlar
Bağrımızda yücelttiğimiz torunlar. Hüseyin DAĞLAR
21.12.2008