kışın yalan yeşili
kışın yalan yeşili
Tek başına sessice oturuyordu Sıkılmış derin nefesler alıyordu Boğulacaktı sanki, tam işte o an Kaldırdı kapaklarını bakışlarının Her yer yeşil oluverdi apansızın... Sessice tutmak istedim elinden Yakındı bir nefes kadar Korktum Bana bakıyordu derin derin Nefesim kesildi Her yer yeşildi… Kasım ayında, soğuk her dalımda Her yer kahve ve siyah O bana baktı Her şey birden yeşil… Bir durak geldi geçti Akşam kasvetli ve soğuk Bir ömür geçti gitti Dünyamı yeşile boyayan bakışlar Kasım ayı kadar soğuk bir belediye otobüsüyle Çekti gitti.. Akşam vakti kalabalıkta tek başıma Siyah ve soğuk kalakaldım Bir kış tasviri belediye otobüsünün ardından.. Ömrüm gibi… Görkem ÖZCAN |